echte gegevens
- 1e druk, 1983
- 471 pagina's
- Uitgever: De bezige bij
verwijderde tekst
"A.F.Th. van der Heijden is een van de grote genieën van de literatuur. De val van de vaders is een van die zeldzame boeken die onze kennis van de wereld en van de mensen die ons op onze eigen levensweg vergezellen, verdiept. Alles wat is vervat in de stroom van zijn vertelling is op dat moment sensueel.
eerste zin
Een ramp komt zelden alleen.
Doorgaan
De lucht en de zucht:
In de nacht van 2 op 3 april 1976 besloot Augustus Schwantje “niet doof te zijn voor de geruchten… [over] het 'schandelijke leven' dat zijn zoon en [Albert] het afgelopen jaar in hun tweede huis hebben geleid en een half (p. 12) Albert denkt aan het huis, de ligging, hoe ze daar leefden, in Thjum, op hun gebruikelijke weg naar café Trianon onderaan de heuvel. Van laatstgenoemde ontleent hij de metafoor van zijn leven altijd in verval (p. 20-21), die later ook nog enkele malen wordt herhaald (bijvoorbeeld p. 285) en die ik in het onderwerp en in de redenen zal behandelen.
Dan denkt hij aan de familie Schwantje en zijn herinneringen aan hen, aan hun inactiviteit, aan Thjums homoseksualiteit en aan de diefstal van de sandalen. Thjum had besloten wraak te nemen op de jezuïetenorde, waar hij intern was geweest, door de heilige sandalen van Canisius te stelen van het terrein van de orde. Ze slagen erin, maar de diefstal lijkt volkomen onopgemerkt te zijn gebleven omdat er niets wordt onthuld, wat Thjum nog meer woedend maakt.
Een verlamde minnaar (1):
Albert was incompetent en hij denkt er veel over na. Hij herinnert zich dat hij niet langer gehandicapt was en naar Spanje reisde om te feesten. In een jeugdkamp verkracht hij bijna een 15-jarig meisje in een haast om zichzelf opnieuw te bewijzen. Ze hebben hem op de trein naar huis gezet.
In de trein ontmoet hij Leentge, een in Frankrijk wonende Joegoslaaf die Nederlander wil worden. Hiervoor vraagt ze Albert met haar te trouwen, van hem te scheiden zodra ze officieel Nederlander is. Hij is het er mee eens. Het is 1972.
Het is 1976. Albert geeft een feestje in het huis dat hij deelt met Thjum. Ze reflecteert op de verschillende aanwezige vrouwen en de ups en downs van hun incompetentie en het algehele liefdesleven dat ze uitbeelden. Leentge, die sinds 1972 verschillende keren is gebleven om hem aan zijn belofte te herinneren, verschijnt en vertelt hem dat ze is gestopt met het innemen van morfine en dat ze zwanger was van hem maar een miskraam heeft gehad. Hij negeert haar de rest van de nacht, die uiteindelijk wordt "betrapt" door (de goed geïnformeerde) August Schwantje, die een te luid feest geeft. Hij informeert haar over de huur.
Afval rond de ziel:
Na het feest en de ongelukken van Leentge's bericht en de opzegging van de huurovereenkomst, besluit Albert helemaal dronken te worden. Naarmate zijn dronkenschap vordert, komen allerlei herinneringen aan zijn drinkgedrag bovendrijven. Aan het einde van de avond krijgt Albert ruzie met een groep taxichauffeurs die haar niet meer willen vervoeren. Freek, de broer van Albert, wil het onbeleefde gedrag van de chauffeurs aan de kaak stellen, maar Albert verpest het door met zijn dronken lach de hele Nijmeegse politie te beledigen. Albert zet Leentge de volgende ochtend op de trein naar Parijs.
Steek de Beloken over:
Albert heeft geen geld meer na het feest, sluit een lening af, krijgt het geld en verschijnt in de pub om het te vieren. Denk aan zijn vele dronken uitspattingen in deze en andere bars. Thjum oppert het idee om naar Amsterdam te gaan, beaamt hij. Albert herinnert zich zijn reis naar Amsterdam vijf jaar geleden en ze vieren hun verjaardag (Albert is 30 april jarig, de verjaardag van de koningin, Thjum de volgende dag). Een paar dagen na het feest slaapt mevrouw Albert Gonnie Schwantje-Stultiëns, de moeder van Milli (Alberts grote maar onbeantwoorde liefde) bij haar.
Ford Transit o De Dommel:
Albert regelt dat iemand "vracht" vervoert om deze te verplaatsen. Ze weet echter niet waar ze heen moet, kan niet naar Flix en belandt bij haar ouders in Geldrop. Tijdens de rit vertelt hij de chauffeur over zijn familie.
gevallen ouders:
Het is juni 1976 en Albert staat bij zijn ouders thuis stil bij allerlei gebeurtenissen uit zijn jeugd en zijn gezin. Op een gegeven moment vallen vooral de herinneringen aan je ouders weg.
Bevroren bitumen:
In juli 1976 is ze nog steeds bij haar ouders thuis, nadenkend over haar familiegeschiedenis en de vele gecompliceerde (seksuele) gebeurtenissen die zich in de loop van de tijd hebben voorgedaan. Tijdens een reis naar Flix sliepen Thjum en Flix samen, tot grote verwarring van Albert. Tijdens hetzelfde bezoek wordt besloten dat Flix en Albert een kamer gaan delen in Amsterdam. Albert zet zijn naam op een wachtlijst.
Het antwoord aan koning Midas:
Het is omstreeks maart 1976 en Thjum en Albert zitten in hun berghuis aan de Dalseweg. Albert denkt vooral terug aan gebeurtenissen uit het verleden, zoals de eerste keer dat hij dronken werd en dan wordt Flix gearresteerd voor drugshandel. Hij gaat dan zitten en denkt na over zijn eigen geboorte en de erfzonde van het gezin: alcoholisme.
De nieuwe trap:
Albert herinnert zich zijn jeugd en familiegeheimen.
karakters
Albertus Hubertus Norbertus Egberts (Alberto)
Albert is de hoofdpersoon en verteller van de romancyclus "O tempo zahnlos". Kortom, hij is een zwak kereltje dat bijna niets doet, zichzelf benadrukt met drank en de wereld en zijn genen overal de schuld van geeft. Wat het gezin betreft, Albert komt uit een arm gezin uit de middenklasse met een alcoholische vader en een moeder die alles goed probeert te doen en daarom ook alles fout doet.
Theo Schwantje (Thjum)
Thjum is een van de zonen van de rijke familie Schwantje. Hij bracht een groot deel van zijn opleiding intern door bij een jezuïetenorde. Zijn ouders moesten dat doen en Thjum vond het niet leuk. Mede uit wraak besluit hij de sandalen van Sint Cansius te stelen en te vervangen door een paar goedkope pantoffels, maar de Orde lijkt totaal niet op de hoogte te zijn van het feit dat de sandalen weg zijn, aangezien er maanden later geen melding van de diefstal is. Termijn. Thjum is een lieve jongen, maar hij doet ook weinig en drinkt veel, al zijn ze allebei wat positiever dan Albert. Bovendien is hij homo.
Félix Boezaardt (Flix)
Flix is een ernstig astmatische artiest die een hekel heeft aan alles wat ook maar enigszins lijkt op een fysieke fout of afwijking bij mensen. Hij komt uit een arm en onrustig gezin, zat tijd uit voor drugshandel en werd in zijn jeugd naar verschillende pleeggezinnen gestuurd, waarvan hij zegt dat hij nooit meer hersteld is. Hij is een neef van Albert Jr. Hij is ook homo zoals Thjum.
Lentge
Joegoslaaf, woont in Frankrijk. Ze ontmoet Albert in een trein naar Parijs nadat ze van het platteland in Spanje is gezet en vraagt hem met haar te trouwen en vervolgens van haar te scheiden, zodat ze het Nederlandse staatsburgerschap kan verwerven. Verslaafd aan morfine, die hij liefkozend "mager" noemt. Lelijk (zie p. 63 - 64). Uiteindelijk besluiten ze na verschillende halfjaarlijkse bezoeken het huwelijk af te blazen. Dit gebeurt de dag nadat Leentge Albert vertelde dat ze zwanger was van hem, maar een miskraam kreeg omdat ze "plotseling stopte met het innemen van morfine terwijl de foetus al was aangelegd". Hij gelooft het niet helemaal, maar hij is nog steeds onder de indruk.
Milli Handel
Dochter van Gonnie Schwantje-Stultiens en Egbert Egberts. Hij is de grote liefde van Albert, maar zijn moeder verhindert hem om zelfs maar de relatie aan te gaan omdat ze sterk vermoedt dat Milli een veel directer familielid is van Albert dan de rest van de familie denkt vanwege haar capriolen (Hanny) met Egbert. Ook heeft Albert nog geen serieuze pogingen ondernomen om zijn liefde kenbaar te maken.
Egbert Egbert
Egbert is de broer van Albert Egberts Sr. Naarmate het verhaal vordert, rijzen er vragen over wie de vader van Albert Jr. is en dat het mogelijk is dat Egbert Egberts de vader van Albert Jr. is en niet zijn oom. Egberto vocht aan de verkeerde kant in de oorlog, raakte gewond in het Oosten, trouwde met de buurman van zijn broer, met wie hij al lang voor het huwelijk seksuele betrekkingen had gehad (het kind werd heel vroeg geboren). ren), traint politiehonden in zijn volwassen leven en sterft op vijftigjarige leeftijd.
Hanny van der Serckt
Hanny is de moeder van Albert jr. en is getrouwd met Albert sr. Op jonge leeftijd werd ze verliefd op Egbert Egberts, haar zwager, met wie ze een "geheime" relatie had. Je negeert jezelf echt en verwacht niets van de wereld na een slechte jeugd. Hij doet het echter zo schaamteloos dat het anderen irriteert.
ander
"Alles heeft zijn bestemming. Sommige dingen zoeken met veel moeite hun weg hogerop, andere geven zich hulpeloos over aan de elementen en de wetten van de zwaartekracht. Diepste punt van de gootsteen, waar het rond het afvoerrooster blijft cirkelen."pagina 221
"Als er een normale dronkaard was, zou het geen normale dronkaard meer zijn. Ik zou dronken hebben geschreeuwd zonder nuchter te worden, integendeel: ik leek in een diepere cyclus van dronkenschap te zijn gezonken, waar ik nog nooit eerder was geweest. Behalve Leentge heb ik geen kennissen gevonden en ook onherkenbaar misvormd.pagina 125
“Voor Thjum en mij werd het steeds duidelijker dat we met onze inactiviteit alleen maar het mooie huis aan de Berg en Dalseweg aan het volstoppen waren. Officieel studeerden we nog, maar we stelden geen al te ingewikkelde vragen meer, de wereld was zo doof voor Oost-Indië. Een deel van het leven was al gewijd aan het nadenken over het nut ervan, het was een hele dag werken... Gelukkig was er alcohol, die ons van tijd tot tijd het gevoel gaf dat we ons leven aan het draaien waren. Zondag en zaterdag werden steeds flexibeler, heen en weer, tot uiteindelijk woensdag het weekend werd."
Es
Het goede en het slechte
In het christelijk geloof is de erfzonde de zonde die inherent is aan ieder mens door de val van het eerste mensenpaar, Adam en Eva. Het idee van deze leer over de "vaders van Kaïn" is dat de fouten van een vorige generatie kunnen worden doorgegeven aan de volgende. In het boek is dit de lijn van mannelijke alcoholisten, die loopt van grootvader (en daarvoor?) tot Albert jr., maar ook overspel en (kortstondige) buitenechtelijke affaires, die voorkomen in de familie Eg-berts en andere families (bijvoorbeeld Boezaardt) en onder hen voorkomen. . plaatsvinden (binnen en tussen generaties). Ook in het verhaal van Hanny van der Serckt komt het thema van de erfzonde terug. Door een ongeluk moesten haar ouders trouwen. Hun ouders hebben er hun hele leven op aangedrongen en op alle mogelijke manieren duidelijk gemaakt om hun zonde aan een ander door te geven en er zo van verlost te worden. Zoals op pagina 227 staat: “Ze hoefden de schaamte die ze meedroegen maar geleidelijk aan op het kind over te dragen om er uiteindelijk zelf vanaf te komen. Het kind had niet mogen komen. En zeker niet in deze crisistijd. Het was allemaal de schuld van de jongen." Hanny vertelt dit vervolgens aan Albert jr., die aan de ene kant zijn liefde voor zijn kinderen overcompenseert, en aan de andere kant een abortus laat plegen als ze kort daarna weer zwanger wordt. Jr. voelt zich schuldig na zijn geboorte, Hanny belooft een tweede geboorte te voorkomen.
redenen
bepaling
"Voorbestemd" is een terugkerend thema, vooral in motieven en andere thema's. Bijvoorbeeld, "voorbestemd" is opgenomen in het onderwerp van de erfzonde. Je kunt het thema ook terugzien in een treffende metafoor: de berg. Zo komen de volgende passages in het boek voor: “Onze positie op de heuvel boven de stad moest elke ochtend worden heroverd. Toen het huis in zicht kwam, hadden we sterk het gevoel dat we niet hoger konden klimmen. Dit voelen we vooral in onze benen... Veel van onze lichaamsdelen hebben hun eigen voorspellende functie. [...] Halverwege Berg en Dal hebben we nog maar één gefladder over. Flats, flats, flats... het klonk zo zielig. Moeiteloos: we hadden onze top al bereikt. We leefden al boven onze stand, ook al dachten onze buren dat eerst. [...] Mogelijk hebben we aan de aangename windvlaag in de richting van de Trianon al gemerkt dat de afdaling ons beter afgaat dan de klim. Al met al ging het altijd bergafwaarts. We gaan steeds weer omhoog, om weer te vallen. (p. 20 - 21) “Alles heeft zijn bestemming. Sommige dingen vechten om een hogere plek, andere geven zich machteloos over aan de elementen en de wetten van de zwaartekracht. Als de dop op een tube tandpasta rolde de verhuiswagen over de rotonde op het Keizer Karelplein naar het laagste punt van de gootsteen, waar hij rond het afvoerrooster bleef cirkelen tot erosie.Toen ik mijn ogen sloot, verscheen hij voor me van mij... Omdat ik het oudste deel ben, het begin van de berg, is de top meer versleten.Mijn leven was zo: van boven naar beneden in de vallei, elke keer meer mos en rollende stenen, meer en meer absorberend. .. De herinnering was er om te proberen de weg terug te vinden. (p.285)
angst voor de dood
In het boek probeert Albert, die bang is voor de dood, het leven te verlengen om de dood uit te stellen. Aangezien je je cv niet kunt versnellen of vertragen, probeer het dan 'uit te breiden' zodat je 'tijd intenser ervaart'. Wat Albert bedoelt is dat hij meerdere herinneringen tegelijk probeert op te roepen om meer te ervaren in dezelfde tijd.
opdracht
"Voor Mirjam 'München' Rotenstreich".
(Mirjam is de vrouw van Van der Heijden.)
rariteiten
De serie "Toothless Time", waarvan het eerste deel "Falling Parents" is, is deels autobiografisch. Van der Heijden verwerkte soms zijn eigen ervaringen in het verhaal van Albert Egberts, maar welke precies is niet helemaal duidelijk. Een voorbeeld is dat zowel de auteur als de hoofdpersoon uit de stad Geldrop komen, beiden filosofie hebben gestudeerd in Nijmegen en beiden deze studie niet hebben afgerond.
titel verklaring
De titel komt uit het hoofdstuk "Fathers Who Fall in Love" van het boek. In dit hoofdstuk reflecteert Albert op alle tegenslagen die hij zich kan herinneren van zijn ouders aan de ene kant, en aan de andere kant hoe zijn ouders ze "afzetten". Hij denkt vooral aan de vader, die door overmatig alcoholgebruik steeds meer afstand neemt van zijn zoon, hoezeer de zoon ook probeert om dichter bij hem te komen door zelf alcohol te drinken.
In Van der Heijde's literaire alfabet gemaakt door Vrij Nederland wordt de titel als volgt verklaard (http://www.vn.nl/artikel-literatuur/A.F.Th.-van-der-Heijden-Alfabet.htm) :
De ouders van Albert Egbert vallen twee keer in het eerste deel van de tandemtijd. Letterlijk: op de fiets naar de sloot waar ze 'in een pluisje slijmerig groen zijn gewikkeld'. En figuurlijk gesproken: vanaf de basis. In Falling Parents schildert Van der Heijden een vernietigend portret van een familie die doodsbang is voor het alcoholisme van hun vader. De vader van Albert Egbert legt zich altijd in de watten in de dorpskroeg en gaat 's avonds uit. Albert probeert agressie te bezweren met poëzie. In As Destination, een requiem voor zijn op 15 juni 1993 overleden vader Petrus Wilhelmus van der Heijden, komen deze gruwelijke en beschamende herinneringen terug en legt Van der Heijden terloops uit wat de oorsprong is van zijn eigen alcoholisme. Het Requiem is een vorm die bij de auteur past: in De sandwich herinnert hij aan twee overleden vrienden en in Weerbrushes, een intermezzo in De tandeloze's tijd, dat in 1992 ook als boekenweekgeschenk diende, brengt hij hulde aan een neef van de ene met een supercharged Volkswagen had een ongeval. Onder de titel Uitdorsten verschijnt binnenkort een requiem voor zijn moeder, Catharina Johanna Isabella van der Graft. Hij stierf op 22 januari 1999.
structuur en perspectief
Het verhaal wordt verteld door Albert Egberts Jr. en heeft daardoor een geheel eigen perspectief. Het verloopt niet chronologisch, maar springt van herinnering naar herinnering. Dat maakt het erg moeilijk om een argumenttype te vinden. Enigszins moeilijk te vinden is de lijn die ik eerder in de synopsis ook suggereerde, namelijk een reeks gebeurtenissen die plaatsvinden in 1976 van waaruit Albert aan andere dingen begint te denken. Het probleem is echter dat ook deze gebeurtenissen uit 1976 herinneringen lijken te zijn, maar het is niet duidelijk wanneer het heden van het verhaal is.
Een mogelijkheid zou kunnen zijn dat de huidige tijd van het verhaal 1980 is en dat de andere boeken in "The Toothless Time" memoires zijn, waarvan sommige zich afspelen rond dezelfde tijd dat Albert op grote schaal leeft. Mijn voorlopige rechtvaardiging voor deze tijdsschatting is dat de proloog van de Battle of the Blue Bridge-serie zich afspeelt rond de krakersrellen in 1980 en dat dit boek voelt als het heden in het leven van Albert. . Een tweede bewijs is dat het idee van 'wide life' zo belangrijk is voor Albert dat het voor Van der Heijden niet onredelijk zou zijn om dit concept toe te passen op de serie zelf.
Het is belangrijk om te beseffen dat dit slechts een idee is en dat ik de andere delen van de serie nog niet heb gelezen op het moment dat ik dit artikel schrijf. Het is dus heel goed mogelijk dat ik het mis heb en dat een ander boek de tegenwoordige tijd van het verhaal is, of dat alle boeken herinneringen zijn en de tegenwoordige tijd nooit helemaal duidelijk is.
decor
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Nijmegen en Geldrop. Bij de vele souvenirs horen ook uitstapjes naar 's-Hertogenbosch, Parijs, Spanje en Amsterdam.
Zoals vermeld in het vorige punt, is het niet helemaal duidelijk wat de tegenwoordige tijd van het verhaal is. In navolging van de theorie die ik in het vorige punt heb uiteengezet, zou ik zeggen dat dit deel van de serie zich afspeelt rond 1976.
Stijl
De stijl van Van der Heijden is moeilijk te omschrijven. Hij schrijft heel levendig, zowel qua personages als qua setting, waarbij hij gebruik maakt van beelden en metaforen zoals het feit dat Albert en Thjum midden op de heuvel wonen en altijd de moeilijke weg opgaan, maar met het grootste gemak weer naar beneden komen. Doordat het hele verhaal is geschreven vanuit het standpunt van Albert en zijn gedachten en gevoelens duidelijk verwoord worden, word je onderdeel van het verhaal. In de 'scholieren.com review' kom ik hierop terug.
concluderende zin
Sindsdien zeggen de lokale bevolking, altijd klaar om toe te geven aan alle legendes, als ze het over de dochter van Gonneke hebben, altijd met een knikje: "... ze is als een flits vertrokken."
oordeel
Ik heb gemengde gevoelens over dit boek, evenals over de proloog van de Battle of Blue Bridge-serie. Enerzijds is het een goed geschreven, stilistisch correct, boeiend en in zekere zin maatschappelijk relevant en interessant boek. Aan de andere kant was er de hoofdpersoon en zijn lethargie en houding waarbij hij alles en iedereen behalve zichzelf de schuld geeft van zijn alcoholisme en volslagen nutteloosheid, is erg tegen mij. Mede door Van der Heijdens kijk op zichzelf en beschrijvende stijl ben je enigszins "sympathiek" tegenover Albert jr., hoewel zijn gedrag nogal frustrerend is. Daarom vind ik het ook een goed boek: ondanks het slechte karakter van de hoofdpersoon weet Van der Heijden sympathie voor hem op te wekken, en dat verdient lof.
recensies
"Ook dit citaat laat een perspectiefwisseling zien: Falling Parents is geschreven vanuit het perspectief van het zelf, zoals het eerste hoofdstuk van The Dangerous Triangle, maar de auteur kiest een persoonlijk perspectief: Albert Egberts wordt op grotere afstand geplaatst."http://www.dbnl.org/tekst...1_0001.php
"De Parents' Case bracht Egberts, net als de proloog van '83, terug naar zijn studententijd in Nijmegen midden jaren zeventig en nog verder naar Geldrop tien jaar eerder, waar zijn moeder werkte en zijn vader dronk, naar de eerste dagen van zijn leven. wapenstilstand in de jaren vijftig - tot uiteindelijk zijn geboorte".http://retro.nrc.nl/W2/La...ijden.html
"\'Ik hoef niet zo min mogelijk te schrijven, daar zie ik geen waarde in.\'"http://www.literairnederl...1/16/2114/
luister naar jezelf
Je hebt nog3Zeker deskundig.
Wilt u onbeperkt toegang tot alle Zeker Kennis Goed rapportages? Meld je dan aan op Scholieren.com.
46.263 studenten gingen je voor!